അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ തൂങ്ങി ആദ്യമായ് നടന്നത് ആ നീളൻ വരാന്തയുടെ അവസാന ക്ലാസ്മുറിക്കു വേണ്ടിയായിരുന്നു.. അന്നറിയില്ലായിരുന്നു അത് ജീവിതത്തിന്റെ ആദ്യമാണെന്ന് പിന്നെ ഒരുപാട് തവണ അതെ വരാന്ത ഓടിയും നടന്നും തീര്ത്തത് സൌഹൃദങ്ങളുടെ പുത്തൻ ലോകം തീര്ക്കാൻ വേണ്ടി ആയിരുന്നു.. ഓരോ മഴത്തുള്ളിയും കൈകുമ്ബിളിലൂടെ ഊര്ന്നുപോകുമ്പോൾ ക്ലാസ്സ്‌ മുറികളും കൂടെ ചില സൌഹൃദങ്ങളും കൂട്ട്പോയി ഇന്നും തിരയുകയാണ്...ഊര്ന്നു പോയവ കൈവെള്ളയിലൊതുക്കാൻ..