കാലം പടിയിറക്കി വിട്ടപ്പോഴും ഓർമ്മകൾ പിൻവിളി കൊണ്ടു പിടിച്ചു നിർത്തിയിട്ടും അനിഷ്ടത്തോട്കൂടി പടിയിറങ്ങേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്.. എന്റെ കോളേജ് എന്ന വാക്കു ഭൂതകാലത്തിനു കടംകൊടുത്തു കയറിചെല്ലുമ്പോഴും അതേ ഓർമ്മകൾ തന്നെ ഇരുകയ്യും നീട്ടി മുന്നിൽ നിന്നു സ്വീകരിച്ചിട്ടുമുണ്ട്... പക്ഷെ എവിടെയൊക്കെയോ ഒരു നഷ്ടബോധം തിരിതെളിക്കുന്നു... നല്ല നിമിഷങ്ങൾ സമ്മാനിച്ച ക്ലാസ്സ്മുറികളും.... നീളൻ വരാന്തയുടെ അവസാന വാതിലിൻ മറപറ്റി അവൾ തന്ന ആദ്യ സമ്മാനവും.. സൗഹൃദങ്ങൾ ആകാശത്തോളമുയർന്ന നെല്ലിമരച്ചോടും.. അങ്ങനെ എല്ലാം...